سرويس دهنده و گيرنده وب

سرویس دهنده وب
وب یكی از سرویس های ارائه شده بر روی اینترنت است . با استفاده از سرویس فوق امكان ارائه و توزیع اطلاعات با محتویات دلخواه و به اشكال متفاوت فراهم می گردد. اطلاعات در حریم های خاصی با نام " صفحات وب " سازماندهی می گردند. روزانه میلیون ها صفحه وب در اینترنت جهت استفاده ، درخواست و مورد مطالعه قرار می گیرد. كاربران( سرویس گیرندگان ) اینترنت با استفاده از نرم افزارهای مربوطه ( معمولا" مرورگرهای وب ) صفحات مورد نظر خود را از سرویس دهندگان اینترنت درخواست می نمایند. سرویس دهندگان ، بمنظور ارائه خدمات مبتنی بر وب از سرویس دهنده وب كمك می گیرند. سرویس دهنده وب درخواست كاربر اینترنت را اخذ و پس از یافتن اطلاعات درخواست شده ، آنها را برای متقاضی ارسال خواهد كرد. متقاضیان وب و سرویس دهندگان وب ، بمنظور مبادله اطلاعاتی از پروتكل Http استفاده می نمایند. در ادامه فرآیند فوق بطور مبسوط بررسی خواهد شد.

فرآیند درخواست و پاسخ
در زمان درخواست یك صفحه وب توسط سرویس گیرنده ، عملیات زیر بمنظور تامین خواسته وی انجام خواهد شد:
مرورگر وب ( ابزار كاربران ) ، آدرس تایپ شده توسط كاربر ( URL ) را به سه بخش تقسیم می نماید.
پروتكل ( http ) ، نام سرویس دهنده و نام فایل درخواست شده، بخش های سه گانه مورد نظر خواهند بود.
مرورگر با یك سرویس دهنده DNS مرتبط تا نام سرویس دهنده داده شده را به معادل IP آن تبدیل نماید.
پس از مشخص شدن آدرس IP ، مرورگر با سرویس دهنده ارتباط برقرار می نماید.
با استفاده از پروتكل HTTP ، مرورگر یك درخواست GET را بمنظور دریافت فایل درخواتسی ، ارسال می دارد.
سرویس دهنده ، محتویات صفحه وب درخواست شده را برای مرورگر وب ارسال می نماید.
مرورگر اطلاعات ارسال شده ( شامل تگ های HTML ) را تفسیر و اطلاعات مورد نظر را نمایش خواهد داد.
در فرآیند فوق از اصطلاحاتی استفاده شده كه در ادامه به برخی از آنها اشاره می گردد.

اینترنت
اینترنت ، شبكه ای مشتمل بر میلیون ها كامپیوتر بوده كه با توجه به بستر موجود، قادر به ارتباط با یكدیگر می باشند. مثلا" می توان با استفاده از تلفن ( منزل ) به یك مركز ارائه دهنده خدمات اینترنت ( ISP ) متصل و از اینترنت استفاده نمود. در چنین حالتی كامپیوتر مورد نظر بعنوان بخشی از شبكه بزرگ اینترنت محسوب خواهد شد. .برخی از كاربران در ادارات خود و با استفاده از بستر ایجاد شده ، به اینترنت متصل می گردند. در چنین حالتی كاربران از شبكه محلی نصب شده در سازمان استفاده می نمایند. شبكه فوق با استفاده از خطوط مخابراتی خاص و یا سایر امكانات مربوطه به یك مركز ارائه دهنده خدمات اینترنت متصل شده است . مركز ارائه دهنده خدمات اینترنت نیز ممكن است به یك شبكه بزرگتر متصل شده باشد. اینترنت شبكه ای مشتمل بر شبكه های بیشماری است ( شبكه ای از سایر شبكه ها )

سرویس گیرندگان و سرویس دهندگان
تمام ماشین های موجود در اینترنت سرویس دهنده و یا سرویس گیرنده می باشند. ماشین هائی كه برای سایر ماشین ها ، خدماتی را ارائه می نمایند ، سرویس دهنده نامیده می شوند. ماشین هائی كه از خدمات فوق استفاده می نمایند ، سرویس گیرنده می باشند. اینترنت شامل سرویس دهندگان متعددی نظیر سرویس دهنده وب ، سرویس دهنده پست الكترونیكی و … بمنظور پاسخگوئی به نیازهای متعدد كاربران اینترنت می باشد. یك سرویس دهنده ، ممكن است یك و یا بیش از یك سرویس را بر روی اینترنت ارائه دهد. مثلا" ممكن است یك سرویس دهنده دارای نرم افزارهای لازم برای ارائه سرویس های وب و سرویس پست الكترونیكی و یا سرویس FTP باشد. سرویس گیرندگان در زمان ارتباط با سرویس دهنده ، درخواست خود را برای یكی از سرویس های نصب شده بر روی سرویس دهنده ارسال خواهند داشت . مثلا" یك مرورگر وب درخواست خود را برای سرویس دهنده وب، یك برنامه ارسال كننده پیام الكترونیكی درخواست خود را برای یك سرویس دهنده پست الكترونیكی و .. . ارسال می نمانید.

آدرس های IP
هر ماشین بر روی اینترنت دارای یك آدرس منحصر بفرد IP است. سرویس دهندگان اینترنت دارای آدرس های IP ثابت ( ایستا) بوده كه تغییر نخواهد كرد. كامپیوتری كه با استفاده از آن به اینترنت متصل می گردید ، دارای یك IP متغیر بوده كه توسط ISP مربوطه به شما اختصاص داده می شود. آدرس IP تخصیص یافته در طول مدت اتصال به اینترنت ( یك جلسه كاری ) ثابت بوده و تغییر نخواهد كرد. آدرس IP نسبت داده به شما در آینده و تماس مجدد با ISP ممكن است تغییر نماید. مراكز ISP برای هر یك از پورت های خود یك IP ایستا را نسبت می دهند. بدیهی است در آینده با توجه به پورت مورد نظر كه در اختیار شما قرار داده می شود، ممكن است آدرس IP نسبت به قبل متفاوت باشد.

سرویس دهندگان نام
استفاده از آدرس IP برای دستیابی به سرویس دهندگان در اینترنت ، برای اكثر كاربران ( سرویس گیرندگان ) مشكل است . تمام سرویس دهندگان موجود بر روی اینترنت از اسامی خاص خود كه برای كاربران قابل فهم تر است ، استفاده می نمایند. اسامی فوق "اسامی حوزه " نامیده می شود. مثلا" www.oursite.com یك نام دائمی و خوانا برای سرویس گیرندگان اینترنت است .
در زمان استفاده از یك "نام حوزه " ، می بایست از سرویس دهندگان DNS بمنظور ترجمه نام به آدرس استفاده شود. سرویس دهندگان DNS درخواست هائی را از برنامه ها و یا سایر سرویس دهندگان DNS بمنظور تبدیل نام به آدرس دریافت می نمایند. سرویس دهنده DNS در زمان دریافت یك درخواست ، بر اساس یكی از روش های زیر با آن برخورد خواهد كرد :
قادر به پاسخ دادن به درخواست است. IP مورد نظر برای نام درخواست شده را می داند .
قادر به ارتباط با یك سرویس دهنده DNS دیگر بمنظور یافتن آدرس IP نام درخواست شده است.( عملیات فوق ممكن است تكرارگردد)
اعلام " عدم آگاهی از آدرس IP درخواست شده " و مشخص كردن آدرس IP یك سرویس دهنده DNS دیگر كه آگاهی بیشتری دارد.
ارائه یك پیام خطاء در رابطه با عدم یافتن آدرس برای نام درخواست شده

فرض نمائید ، آدرس https://www.tafrihi.org در برنامه مرورگر ( IE ) تایپ شده باشد. مرورگر با یك سرویس دهنده DNS بمنظور دریافت آدرس IP ارتباط برقرار می نماید. سرویس دهنده DNS عملیات جستجو برای یافتن آدرس IP را از یكی از سرویس دهندگان DNS سطح ریشه ، آغاز می نماید. سرویس دهندگان ریشه، از آدرس های IP تمام سرویس دهندگان DNS كه شامل بالاترین سطح نامگذاری حوزه ها می باشند ، ( COM ، NET ، ORG و …) آگاهی دارند. سرویس دهنده DNS ، درخواست آدرس https://www.tafrihi.org را می نماید. سرویس دهنده ریشه ، اعلام می نماید كه " من آدرس فوق را نمی دانم ولی آدرس IP مربوط به سرویس دهنده COM این است " در ادامه سرویس دهنده DNS شما با سرویس دهنده DNS مربوط به حوزه COM ارتباط و درخواست آدرس IP سایت مورد نظر را می نماید .سرویس دهنده فوق آدرس های IP مربوط به سرویس دهنده ای كه قادر به در اختیار گذاشتن آدرس IP سایت مورد نظر است را در اختیار سرویس دهنده DNS شما قرار خواهد داد. در ادامه سرویس دهنده DNS با سرویس دهنده DNS مربوطه تماس و درخواست آدرس IP سایت مورد نطر را می نماید ، سرویس دهنده DNS آدرس IP سایت درخواست شده را در اختیار سرویس دهنده DNS شما قرار خواهد داد. با مشخص شده آدرس IP سایت مورد نظر ، امكان اتصال به سایت فراهم خواهد شد.

پورت ها
هر یك از سرویس دهندگان ، سرویس های خود را از طریق پورت های مشخصی انجام می دهند. مثلا" در صورتیكه بر روی یك ماشین ، سرویس دهندگان وب و FTP مستقر شده باشند ، سرویس دهنده وب معمولا" از پورت ۸۰ و سرویس دهنده FTP از پورت ۲۱ استفاده می نمایند. در چنین حالتی سرویس گیرندگان از خدمات یك سرویس خاص كه دارای یك آدرس IP و یك شماره پورت منخصر بفرد است ، استفاده می نمایند. زمانیكه سرویس گیرنده از طریق یك پورت خاص به یك سرویس متصل می گردد ، بمنظور ارتباط با سرویس مورد نظر از یك پروتكل خاص استفاده خواهد شد. پروتكل ها اغلب بصورت متنی بوده و نحوه مكالمه بین سرویس گیرنده و سرویس دهنده را را تبین می نمایند. سرویس گیرنده وب و سرویس دهنده وب از پروتكل HTTP)Hypertext Transfer Protocol ) برای برقراری مبادله اطلاعاتی بین خود استفاده می نمایند.

شاید این مطالب را هم دوست داشته باشید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *